Verslagen Probus Oldenzaal-Losser 2017

2017-12-20

Kerstbijeenkomst 2017

An luidt met een eigen vertaling van een Maori verhaal de Probus kerstbijeenkomst op passende wijze in.

Procantibus gaf op de inmiddels vertrouwde manier een bijzondere invulling aan deze middag.

De vijfde Probus nieuwsbrief van 2017 is onlangs gepubliceerd, via deze koppeling kun je nieuwsbrief oproepen en openen.

2017-11-15

Mededelingen:

Er zijn nog verschillende problemen met de toegang tot de website, Dolf werkt aan een oplossing.
De clubleden ontvangen een enquête zodra de toegangsproblemen zijn opgelost

Impressie bezoek Probus Club Oldenzaal/Losser aan het bedrijf Nieuwe Weme te Oldenzaal.

Op woensdag 15 november 2017 hebben we een bezoek gebracht aan het bedrijf Nieuwe Weme gelegen op het bedrijventerrein Hazewinkel. Eigenlijk moeten we spreken van Nieuwe Weme Groep, aangezien we te maken hebben met een aantal bedrijven die ieder voor zich complete producten kunnen ontwikkelen, engineeren , produceren , distribueren en eventueel wereldwijd de producten in bedrijf kunnen stellen.

Dit werd ons bij de aanvang van het bezoek door Ben Nieuwe Weme, de eigenaar van de diverse bedrijven, in een publicatiezaal meegedeeld. Hij begon met zijn boeiend verhaal , waarbij voorop stond dat het bedrijfsleven, met name in Twente, diende te zorgen voor ontwikkeling waarbij productie en daarmee werkgelegenheid zo veel mogelijk behouden moeten blijven. Gemeenten halen graag bedrijven binnen en bieden daarbij allerlei faciliteiten aan, maar het rendement is doorgaans nogal pover en/of verdwijnt naar andere regio’s of landen.

Directeur Ben bleek een boeiende verteller en onder het genot van koffie, thee en een plak krentenwegge wist hij ons ”pensioenado’s” (een enkeling nog in spe) te enthousiasmeren voor zijn bedrijf waarmee hij ooit in 1989 in een garage is begonnen. Een imposant verhaal waaruit bleek hoezeer hij streeft naar het op de kaart zetten van Twente. “Twente moet center of excellence worden”. Het bedrijf dat hij oprichtte moest een zo plat mogelijke structuur hebben met werknemers met opleidingen van UT tot WSW niveau. Plezier in het werk, strak geleid en sociaal. Er zijn momenteel 14 nationaliteiten aan het werk. Nieuwe Weme kent eigen opleidingen in eigen klaslokalen en er is een open laboratorium. Je krijgt als toehoorder welhaast het gevoel van een optimale bedrijfsvoering met werknemers die dagelijks in gelukzalige toestand aan het werk gaan en samenwerken. Het bedrijf werkt met de slogans E==MC2 oftewel Eenvoud = Modulair Conceptueel denken en ook ” Als je het kunt dromen, kun je het ook doen”.

Na de introductie van directeur Ben werden we rondgeleid in enkele bedrijfsruimten. Het bedrijf heeft te maken met zo’n 300 producten die worden ontwikkeld,, geproduceerd , geengineerd of gedistribueerd naar allerlei landen. In de grote bedrijfsruimte heb je een prima overzicht van de diverse producten en/of taken waarmee medewerkers op diverse afdelingen, dan wel plekken bezig zijn. Een opvallende aardige topper vond ik een container die van een normale maat uitgeschoven kan worden naar 2 ruimten van in totaal 9 x 9 meter. Dit bleek een man cave te zijn met een vloeroppervlak van mozaïek. Een rijkelijk goed bedeelde man uit Saudi Arabië had de bestelling geplaatst, waarbij de ene ruimte voor digitale doeleinden en de andere ruimtebestemd was voorspeeltjes en spelletjes , waarbij naar ik aanneem gedacht kan worden aan o.a. Monopolie, stratego en menserger je niet.

Na de rondgang in de bedrijfsruimten werden we nog in de gelegenheid gesteld om vragen te stellen. Technische details werden achterwege gelaten. Wel werd nog meegedeeld dat er in het bedrijf bijna 100 monteurs werkzaam waren, waarvan een deel overal ter wereld kant en klare installaties plaatsen. Er wordt gestreefd naar een levertijd en installatie van slechts 4 dagen. Opvallend is dat slechts een 15 tal vrouwen werkzaam zijn in het bedrijf, hoewel Ben aangaf dat dit louter toeval was. Om een aardig beeld te krijgen van de producten en andere hoedanigheden van het bedrijf wil ik jullie aanbevelen om via digitale weg kennis te vergaren van het bedrijf en de bedrijfsvoering.

Al met al kan gezien de reacties van de aanwezige probusleden geconcludeerd worden dat gesproken kan worden van een leerzame en prettige ontmoeting met een bedrijf en zijn directeur. Een bedrijf dat, zoals het zich presenteert, een voorbeeld is van vakmanschap , innovatie en socialiteit. En dat allemaal in Twente/Oldenzaal.

[Diavoorstelling tonen]

2017-11-01

Mededelingen

Volgende bijeenkomst 15 november start op afwijkend tijdstip uiterlijk aanwezig om 14:00 uur bij Nieuwe Weme Münsterstraat Oldenzaal

Graag zo snel mogelijk bevestiging voor deelname kerstdiner in elk geval voor 15 november.

Procantibus heeft deelname kerstdiner toegezegd er is ruimte voor andere bijdragen ook voor de nieuwjaarsbijeenkomst

Data bijeenkomsten 2018 zijn vastgelegd en doorgestuurd je treft ze ook in de kalender aan

Verslag van de presentatie van Jan Roerink

In zijn inleiding beschreef Jan Roerink al dat ons land, na de 80-jarige oorlog, te maken kreeg met gastarbeiders uit Duitsland, de z.g. Hollandgänger.
Na de Vrede van Münster trokken de Pruisische soldaten weg uit de onvruchtbare streken rondom Osnabrück. De boeren namen het land weer in bezit, maar waren arm.
Om bij te verdienen had bijna ieder boerengezin een weefgetouw, waar linnen stoffen op geweven werden.
De gezinnen werden ook toen na de na-oorlogse ‘babyboom’ steeds groter, zodat er niet voor iedereen werk was. Daarom trokken velen in de zomermaanden naar het welvarende Holland om daar het land te bewerken of te helpen bij de inpoldering van van grote gebieden.
De Hollandgänger hadden bepaalde vaste routes, die te voet werden afgelegd. Dit marskramerpad of de Töddenroute begon bij Mettingen, een klein plaatsje bij Osnabrück, waar ook de roots liggen van o.a. de Brenninkmeijers.
De zuidelijke tak van dit marskramerpad liep langs Oldenzaal, Deventer, Hoevelaken, Utrecht naar Delft en Den Haag.
De noordelijke tak liep van Zwolle naar Kampen en Hasselt en dan via de Zuiderzee naar Amsterdam of Hoorn, van waaruit de schepen voor de walvisvangst vertrokken.
Behalve voor werk, gingen de Hollandgänger later ook voor de handel in zaden en linnen naar ons land. De Noordmolen bij kasteel Twickel perste b.v. lijnolie uit het aangevoerde lijnzaad.
Jan Roerink vertelde tal van wetenswaardigheden over verschillende gebouwen of plekken langs deze Töddenroute, die langzamerhand van een primitief zandpad veranderde in een verharde weg, waarvan ook de Postkoetsen gebruik maakten.
Met de komst van de spoorwegen ging de noodzaak, om van deze route gebruik te maken, verloren.
Veel van de Hollandgänger vestigden zich hier voorgoed en richtten winkels op, b.v. C&A en V&D.
Maar ook het omgekeerde vond plaats: veel Nederlanders trokken naar de streek rondom Osnabrück, om daar in de mijnenhttps://de.wikipedia.org/wiki/Bergwerk_Ibbenb%C3%BCren te gaan werken, een bewijs dat het fenomeen ’gastarbeider’ van alle volkeren en alle tijden is!

[Diavoorstelling tonen]

2017-10-18

Mededelingen

Herhaling oproep om uit te zien naar nieuwe mannelijke leden.
Wijziging aanvangstijd bezoek Nieuwe Weme start 14:00 bij het bedrijf op 15 november a.s.
Voor 2018 is het programma grotendeels klaar. De lijst met suggesties voor lezingen is opgeschoond en gevraagd wordt naar nieuwe ideeën, graag per email en met contactgegevens. Eigen inbreng voor 2019 is zeer welkom.

Met Willy Booij even een middagje naar Java en Bali.

Aan de hand van een overvloed aan foto’s nam Willy ons mee naar Java en Bali. Samen met Dick was ze daar in 2007 geweest en ze wilde ons graag deelgenoot maken van haar belevenissen daar en alles wat ze had gezien.

Willy had zich meer dan voortreffelijk verdiept in achtergronden van alles wat ze op de reis had gezien, evenals in de betekenis van diverse begrippen. Zo kon ze ons niet alleen laten zien in beeld wat ze beleefd had, maar ons ook vertellen over achterliggende ideeën en gebruiken. In deze impressie geef ik slechts een paar feitjes weer, anders doe ik haar onrecht. Je moet Willy’s presentatie zelf gezien en gehoord hebben voor een goede beeld.

Java heeft een bevolkingsdichtheid van ruim 1100 inwoners per km²; ter vergelijking, Nederland ruim 400 per km². De luchthaven van Jakarta (Sukarno-Hatta-Airport) behoort tot de tien grootste ter wereld. We zagen beelden van de oude haven (start van Batavia/Jakarta), van het maritiem museum, de oudste (Hollandse) brug, het monument van de onafhankelijkheid, het Nationaal Museum, van paleis Rijswijk (de vroegere ambtswoning van de gouverneur), van het presidentieel paleis in de botanische tuin van Bogor.

We zagen beelden van de grote koffie- en theeplantages, van de rijstvelden, van het vulkaangebied van de Marapi, van allerlei onhygiënische fabriekjes voor tofu en kroepoek. Veel aandacht besteedde Willy ook aan de Borobudur (boeddhistisch) , vlakbij de Merapivulkaan, een basis van 123 x 123 meter! In Djokjakarta bezocht men het paleis van de sultan en het grote hindoetempelcomplex. Daar kreeg men een diner aangeboden en werd men vermaakt met dans. Dat laatste gold ook voor het bezoek aan Bali: veel dans en feest (o.a. hanengevechten). Op Bali bevindt zich de Aguvulkaan, die dit jaar heel actief is geweest.

Omdat ik zeer geboeid heb zitten luisteren, zijn veel details mij alweer ontschoten. Ik vergat af en toe gewoon zaken te noteren. Maar ik hoop voor de afwezigen toch te hebben kunnen schetsen dat we een zeer boeiende middag hebben gehad en een kennismaking met een interessante cultuur.

[Diavoorstelling tonen]

2017-10-04

Mededelingen

An dankt de activiteitencommissie en in het bijzonder Henriëtte, voor een geweldige middag.

Hetty heeft zich als enige gemeld voor de functie van vicevoorzitter en daarmee oogst ze applaus.

Voor de functie van lid van de activiteitencommissie meldt Dolf zich, ook voor hem applaus.

An vraagt nogmaals te zoeken naar nieuwe leden, vanwege het evenwicht graag eerst mannen.

Het valt op dat er veel afzeggingen zijn als we een excursie hebben. Van een aantal leden is dat heel begrijpelijk, maar verder vragen we ons af waar het aan ligt. Misschien iets om eens te bespreken.

Bezoekverslag Orgelbouw Reil Heerde

Korte impressie van het bezoek aan de Orgelmakerij Reil in Heerde op 4 oktober 2017

Op woensdag 4 oktober zijn we met 18 probusleden afgereisd naar het orgelbedrijf Reil in Heerde op de Veluwe. Ik moet zeggen dat mijn verwachtingen gematigd gespannen waren na een google bezoek aan het bedrijf, waarbij ene juffrouw Loes voor omroep “het Vechtdal” een reportage maakte en het fabriceren of restaureren van lood en tinnen pijpen door een bedrijf met zo’n 25 werknemers hoofdthema was. Dit kan, zo dacht ik, wel aardig zijn, maar om dolenthousiast te worden leek mij enigszins overdreven.

Hoe anders pakte dit uit. Han Reil, die tezamen met zijn broer Albert het familiebedrijf runde heette ons bij de deur welkom en wist ons vanaf dat moment op uiterst aangename, humorvolle en duidelijke wijze te verpozen met een product dat nog slechts door zo’n 4 bedrijven in Nederland wordt vervaardigd of behandeld/gerestaureerd.

Drie generaties zijn bezig geweest het orgelbedrijf te maken tot wat het nu is. Een voorouder, Johann Reil, destijds woonachtig in Duitsland, is in Nederland in 1929 begonnen in Rotterdam en vestigde zich vanaf 1934 in Heerde, de plaats waar hij zijn latere echtgenote ontmoette.

Je kunt spreken van een successtory van een familie, voor wie het orgel een fenomeen is dat alles in zich draagt om hier op aarde geconfronteerd te worden met hemelse klanken. Het enthousiasme dat Han bij zijn presentatie ten toon spreidde was opvallend. Het product en de fabricering ervan werd getoond in een bedrijfsfilm. Klank en perfectie spelen een grote rol, waarbij het uitgangspunt is om een instrument te maken of te restaureren waarbij de muzikale bedoeling van het orgel optimaal tot z’n recht komt. Met gepaste trots vertelde hij over de mondiale opdrachten die er waren en nog steeds komen. Je zou verwachten dat de ontkerkelijking het orgel de genadeslag zal geven. Toch blijkt dat er nog steeds vraag is naar nieuwe orgels in Nederland en andere Europese landen met name in Noorwegen, Duitsland en Oostenrijk maar ook buiten Europa zoals in Canada, Japan en Nieuw-Zeeland.

Na de koffie en de film werd een rondgang gemaakt door het bedrijf. We werden geconfronteerd met pijpen van allerlei lengtes, houtstapels (hardhout, veelal besteld in Ootmarsum) die een jaar of 6 drogen, oma’s “kippenpan” die nog steeds wordt gebruikt bij het gieten van het lood en de tin, poreuze pijpen, van de grote kerk uit Amsterdam, toetsenborden van ivoor of ebbenhout, orgelkasten en nog veel meer materialen en toepassingen die noodzakelijk zijn voor een orgel. Voor het verkrijgen van duidelijke beelden zou ik willen verwijzen naar de PC .

De rondleiding werd verricht door Han Reil , die zoals gezegd op eenvoudige en hilarische wijze vol trots het wel en wee van het bedrijf weerspiegelde. Het bezoek heeft er naar mijn mening zeker toe bijgedragen dat bij het zien en/of horen van een orgel de gedachten even terug gaan naar de middag waarop we kennis maakten met het orgelbedrijf Reil, waar Han Reil ons confronteerde met een gevoel dat zowel slechts het kleinste pijpje, als wel een orgel als geheel bij een mens teweeg kan brengen. Al met al beleefden we een aangename middag van toonaangevende waarde voor onze Probus groep.

[Diavoorstelling tonen]

2017-09-20 Partnermiddag

Voor de leden van Probusgroep Oldenzaal- Losser en hun partners vertelt Jan Voortman over:

“De toekomst van de ouderenzorg” met als treffende ondertitel:

“Waar kunnen we nog wel op rekenen?”

Vooral dat woordje “wel” verhoogt de belangstelling voor dat wat komen gaat.

Jan vergelijkt eerst het heden met wat er was. Vooral werd er veel veranderd in 2015. De AWBZ viel weg. De Wet Langdurige Zorg kwam.

Dit moest omdat de kosten van een ongewijzigde AWBZ in 2020 ca. 17% zouden zijn van wat we met z’n allen verdienen.

Participatie werd het kernbegrip en het toverwoord. Passende ondersteuning, zelfstandig blijven wonen.

Het gaat om 800.000 kwetsbare mensen die worden overgeheveld naar WLZ (overheid, 280.000) ZvW (verzekeraars, 200.000) WMO (gemeenten, 250.000) en de Jeugdwet (gemeenten, 70.000) Zorginstellingen blijven voor zware zorg. Indicatiestelling loopt via het Centrum Indicatie Zorg.Behandelaars zijn de aanvragers. Het wordt nogal eens hun creativiteit tegen starre bureaucratie. Voorbeelden:

Geen opname, maar huren van losse componenten( zorg, welzijn, voeding)

Opname via een “achterdeur” constructie.

Ook gemeenten worden creatief als het gaat om besparingen binnen de WMO.

Voorbeeld: Combinatie van verschillende doelgroepen. Meestal niet erg prettig voor de deelnemers.

Hoe zit dat in Oldenzaal-Losser? Zolang het aantal opnames niet afneemt is er geen ruimte voor deze initiatieven. Het accent blijft gelegd op kleinschalig werken. ZORG is geen doel, maar een middel om zo goed mogelijk te kunnen LEVEN. En dan Hugo Borst. De tien punten uit zijn manifest vallen onder: “Ferm gesproken, maar hoe?” Er komen meningen uit de groep. De bureaucratisering ligt op de loer. Jan geeft het voorbeeld van de gang van zaken rond het PersoonsGebonden Budget. Het sluitstuk is het enthousiaste verhaal van de Tiekerhook in Overdinkel. Hier winnen creativiteit, enthousiasme en het kleinschalig werken het duidelijk van de initiatiefdodende bureaucratie.

Conclusie: Het is niet alleen maar een kwestie van geld!

Tip voor ons: Op naar Overdinkel.

Jan had een enthousiast verhaal en maakte ons daar deelgenoot van.

En zeg nou zelf: Welke spreker over zorg, zorgt voor een rondje in de pauze?

2017-09-06 Bijeenkomst

Activiteitencommissie:

Partnermiddag op 20 sept. begint iets eerder nl. om 14.30 uur
4 oktober bezoeken we de orgelmakerij in Heerde vertrek: ½ 12 uur; aankomst 13 uur; ½ 6 terug; zelf lunch meenemen.

Mededelingen:

Op 8 nov. nationale Probusdag o.a. over de website. Mede daarom gaan Dolf en Erna.
Op 27 juni zijn de nieuwe statuten van Probus Nederland gepasseerd (zie ook de website)
Probus Nederland heeft nog vacature voor PR-bestuurder.
De samen op stap-dag met de heren Probusclub was geanimeerd en succesvol (mooie fietstocht en quiz).
Dolf werkt aan enquête waarin leden gevraagd wordt naar wensen over inhoud website

De textielindustrie in Twente: lezing door Henk Munnink

Op basisscholen heeft Henk in het verleden al vaker iets verteld over textiel en de textielindustrie. Dat verhaal heeft hij voor ons bewerkt. En het werd een prachtig verhaal: informatief, gevarieerd en van vele foto’s voorzien. Zijn hele verhaal komt t.z.t. op de website. Voor hen die er op 6 september niet bij waren geef ik een korte impressie, waarbij volledigheid het laatste is waarnaar ik streef.

Henk legde eerst even uit wat textiel eigenlijk is: alles wat geweven is uit diverse soorten vezels. Die kunst van het weven bestaat al vanaf 3400 v. Chr. Vanaf het begin van de jaartelling bewerkten de Tubanten in deze regio vlas tot linnen. Oldenzaal had in 1614 het eerste weversgilde. Tot 1800 bewerkte men in Twente vlas en wol. De wol ging later naar Tilburg. Het linnen werd verkocht aan “Tödden”, opkopers van stoffen. Tot de bekendsten daarvan behoren Cloppenburg, Peek, Kreijmborg en Brenninkmeijer. In 1830 waren er in Twente 8000 huisweverijen. Na de afscheiding van België in 1830 wilde men een eigen textielindustrie, met name ter vervaardiging van sarongs voor Ned. Indië. Aan de basis daarvan stonden W. de Clercq, Th. Ainsworth en C. de Maere. Het eerste bedrijf kwam in Goor, daarna volgde Nijverdal.

Meer weten? kijk eens op de website van het textielmuseum.

Het proces van textielvervaardiging kent 6 fasen: het plukken van de katoen, het spinnen, het spoelen, het weven (middels schering en inslag!), het verven en het keuren. Na de brand van 1862 in Enschede kwamen er nieuwe fabrieken (o.a. Van Heek) die zich toelegden op de verschillende fasen van spinnen enz.; voor de arbeiders ontstonden de speciale woonwijkjes De Krim (ongeveer op de plek van het nieuwe MST) en Sebastopol (ongeveer waar de oude HTS stond aan de Boulevard). In die tijd was ongeveer twee derde van de kinderen jonger dan 12 jaar aan het werk in de textielfabrieken. Er waren vaak stakingen, maar door het zgn. Twentse stelsel werden die gebroken: bij staking bij één bedrijf, sloten alle andere hun fabriek en hadden de werknemers die niet staakten ook geen inkomen. Ze konden dus ook hun stakende collega’s niet ondersteunen. Alphons Ariëns richtte in 1897 de katholieke vakbond voor textielarbeiders op. Toen Henk in 1991 als cao-onderhandelaar optrad, bleek er nog weinig veranderd te zijn.

Vanaf 1959 kwamen er eerst Italianen en Spanjaarden als gastarbeiders, daarna Turken en Marokkanen. Echter, niet lang daarna sloten de grote fabrieken al: 1967. De drie redenen daarvoor waren de afnemende vraag naar sarongs (Indonesië produceerde die nu zelf), het gebrek aan innovatie en de geldzucht van de bazen. Momenteel bestaan er echter nog steeds textielbedrijven die dankzij innovatie het hoofd boven water hebben kunnen houden. Bv. Zwartz in Oldenzaal, de enige juteweverij in Europa, en Ten Cate in Almelo.

Hebben de textielbaronnen nog iets positiefs nagelaten? Ja, o.a. diverse parken in Enschede en het Rijksmuseum. En dankzij Van Heek ligt aan de Oldenzaalsestraat in Enschede de bakermat van het voetbal in Nederland, in Engeland bekend als soccer.

Nog meer informatie over de geschiedenis van Enschede en textielindustrie tref je op deze website aan.

Henk heeft de volledige presentatie die hij heeft gegeven voor ons beschikbaar gesteld, via deze koppeling kun je de presentatie opvragen en inzien.

We bedanken Henk voor zijn mooie verhaal!

Uw reporter, Jan Heerdink

16-08-2017 Een fietstocht met Probus 1

Voor een ieder die het rondje nog eens over wil doen dit is de afgelegde route vanaf Vondersweijde en dan de nummers volgen 33-32-91-92-86-85, kerkplein Saasveld, 83-87-80, Twents kwartiertje. Met dank aan de fotograaf voor de mooie foto reportage.

[Diavoorstelling tonen]

19-07-2017 van het secretariaat

Activiteitencommissie: meldt dat we op 16 augustus samen met Probus I een korte fietstocht maken.

Daarna is er een quiz en gaan we eten bij “ ‘t Twents Kwartiertje” in Weerselo (driegangendiner € 27,50 en drankjes per persoon zelf afrekenen).

Lezing door de heer Siebe van der Woude, natuurgids bij IVN.

Siebe van der Woude begint zijn lezing met een verre terugblik in de geschiedenis van Oldenzaal en Twente.
In het jaar 954 wordt Oldenzaal genoemd in de archieven van het aartsbisdom Utrecht als een stad met ongeveer 1000 inwoners.
Al vanaf 1700 was het spinnen en weven in deze streek traditie. Veel later kwam de katoenindustrie tot grote bloei. Maar na de Tweede Wereldoorlog ging de bloei over in verval, met ingrijpende gevolgen voor de arbeidersbevolking, die veelal terugging naar de kleinschalige landbouw.
Hierna benoemt onze inleider talrijke problemen, zowel op wereld- als op Europees, landelijk en lokaal niveau, die dus ook onze streek raken.
Via de veranderingen in de infrastructuur, zoals de aanleg van een wegennet, spoorlijnen en kanalen komt de invoering van landbouwtechnieken op gang, en in gelijke tred daarmee de problemen van overproductie, mega-stallen en lucht- en watervervuiling.
Ook de bevolkingsgroei met z’n voedselproblematiek, overschrijding en inkrimping van de veestapel, de melkoverschotdiscussie, de milieuproblematiek, de industriële visvangst, de waterkwaliteit, het overstromingsgevaar en de doorgeschoten drainage komt ter sprake.
Kortom, geen probleem bleef onbenoemd.

In haar dankwoord uitte An nog wel haar zorgen om de toekomst vaan onze kinderen en kleinkinderen in deze sombere wereld, maar in de doelstelling van het IVN is opleiding en opvoeding van de jeugd een zeer belangrijk hulpmiddel, zodat we kunnen blijven hopen dat onze nazaten het hoofd kunnen blijven bieden aan al deze problemen!

21-06-2017 van het secretariaat

6 september staat Rob Schatborn op het programma over een reis naar Noorwegen, maar vanwege zijn huiselijke situatie wil hij daarvan afzien. Henk Munnink vervangt hem met een voordracht over textiel. Dat betekent wel dat we graag een nieuwe reserve hebben die kan invallen als er een spreker uitvalt.
18 oktober staat Wil Booij op het programma met als onderwerp haar reis naar Sint Petersburg. Het kan zijn dat zij haar onderwerp wijzigt i.v.m. computerproblemen. In dat geval neemt zij ons mee naar Indonesië.

Het Paaseiland en zijn Mythen Lezing door Jouke Gietema

Isla Pascua of Rapa Nui werd op 5! April 1722 ontdekt door de Nederlander Jacob Roggeveen.
Het tweede deel van Jouke’s lezing zou gaan over deze Zeeuwse avonturier die van zijn vader Arent de heilige opdracht had om Het Aardsparadijs te zoeken in de Stille Oceaan ten westen van Chili.
In het eerste deel hoorden we over de Moai. Hoe ze gemaakt werden van vulkanisch tufsteen, verplaatst werden (op rollers van hout, op een slee of ingenieus waggelend) om in rijtjes gezet te worden met de rug naar de zee gekeerd.
Met weinig mensen op een klein eiland in “the middle of nowhere”, zodat je zelfvoorzienend moet zijn, is het moeilijk overleven.
Tussen 1800 en 1863 waren alle bomen gerooid en het hout was gebruikt voor boten, sleden, huizen en om te stoken.
Het gevolg: Geen visvangst meer, voedseltekort, plagen, ziektes.
In 1877 worden nog slechts 111 bewoners geteld, wordt er flink gekerstend en geholpen door priester-missionarissen kwam er een eind aan vele cultuurvormen.
Er is nog wat ongecodeerd schrift op 28 plankjes en portretten die namens James Cook getekend werden. Geen schriftelijke of mondelinge overlevering.
Uitgerekend zorgde een landingsbaan voor de Space Shutlle voor enig soelaas. Met vliegtuigen kwamen toeristen en zo ontwikkelde zich de bijbehorende industrie.
De beelden, de grotten, de grottekeningen uit de tijd van de vogelcultuur (vanaf 1550) werden bezienswaardig.
Gedachten over hoe het leven op het Paaseiland echt geweest is werden theorieën en daarmee voer voor een enkele filmmaker uit Amerika met een overdosis fantasie en vele antropologen. Zij gingen daarbij zo ver dat ze de gang van zaken op het eiland gingen zien als een metafoor van hoe het met onze aarde zal aflopen.
Daarmee werd het deze warme middag een zeer boeiend verhaal met een wat ontmoedigend einde.
p.s. Arent Roggeveen rust voor de VOC schepen uit in zijn functie van equipage-meester, is thuis in de wereld van de exacte vakken, maakt o.a. scheepskompassen (wat erg moeilijk is), maakt atlassen en schrijft een boek over de komeet van 1664.
Zeker de moeite waard om hem een “google-beurtje” te geven.

07-06-2017 Rondleiding Twence en BBQ

Met 18 leden hebben we een bezoek gebracht aan het afvalverwerkingsbedrijf Twence in Hengelo. Een bedrijf van gezamenlijke Twentse gemeenten dat in 1986 haar werkzaamheden startte. In de loop der jaren heeft het zich ontwikkeld tot een groot en modern bedrijf dat voor ons leefmilieu van grote waarde is. Naast de verwerking van afval wordt er tevens energie “ geproduceerd”. De intentie is om toe te werken naar een afvalloze maatschappij. In Nederland zijn er momenteel 13 van deze bedrijven. Twence verwerkt het afval van de meeste gemeenten uit de regio, uit het grensgebied van Duitsland en uit Engeland.

Dagelijks vervoeren zo’n 400 vrachtwagens hun afval naar het bedrijf waar thans 225 mensen er voor zorgen dat de werkzaamheden continue kunnen doorgaan. De energie die uit de afval door middel van een vernuftig systeem wordt opgewekt kan voor vele doeleinden worden benut.

Geïnteresseerden kunnen via de site , flyers enz. vele technische , logistieke of andere zaken de nodige wetenswaardigheden over het bedrijf aan de weet komen, zodat ik mijn verslag betreffende Twence in inhoudelijk en technisch opzicht kan beperken. Een bezoek aan het bedrijf geeft zeker het gevoel dat het belangrijk is dat er iets gebeurt met de enorme , onbegrijpelijke berg afval die door mensen wordt geproduceerd.

Ik denk dat de middag voor de meeste van ons ook interessant was daar ze er vrijwel zeker toe heeft bij gedragen, dat we nog beter dan we wellicht al deden, ons dagelijkse portie afval in onze huiscontainers met een grote diversiteit aan kleuren, gescheiden gaan lozen.

In de Twence-veste werden we rondgeleid door twee dames die uitstekend op de hoogte waren van het bedrijfsproces Hun uitleg was deskundig en voor een leek duidelijk. Imposant was het glazen “hokje” van waaruit een kraanmachinist allerlei grijpers dag en nacht een ongelofelijke berg “troep” de juiste richting instuurde voor verbranding of verwerking in het totale proces.

Onze uitmonstering waarin de route door het bedrijf moest worden afgelegd was curieus. Uitgedost met helm, speciale bril, een mond- en neuskapje alsmede met en een fijnmazig haarnetje werd de tocht te voet door het enorme bedrijf afgelegd; een Probus compagnie, die in een militaire parade niet zou misstaan.

Aan het eind sprak Jan Heerink een dankwoordje en offreerde een bijdrage ten behoeve van het project “ Safe Passage””, een project voor het scheppen van kansen voor kinderen in Guatamala.

Torsend met een zak compost, aangeboden door Twence, werd de terugweg naar Oldenzaal ingeslagen.

Als je nog een Duitstalige video impressie wilt zien van Twence kun je hier klikken.

Het toetje.

In plaats van bij ons vaste Probus home bij Rudie werd er gestopt bij de woonplek van Dinie en Theo.

Een overheerlijke BBQ wachtte ons daar onder leiding van chefkok Theo, die eigenhandig zorgde dat het vlees in gebruinde toestand ter tafel kon komen. Afval was er nauwelijks, energie bij onze leden ontstond er als van zelf.

Tegen zevenen sloot vice voorzitter Gerard met een sprankelend woordje het festijn af, waarmee een eind kwam aan een gezellige , leerzame en overheerlijke middag .

f.k.

[Diavoorstelling tonen]

17-05-2017 van het bestuur.

Er wordt een lijst gemaakt met mogelijke onderwerpen voor de website, waarna we opnemen waar de meerderheid voor is. Wil iemand uitdrukkelijk bepaalde persoonlijke gegevens er niet op dan wordt dat gerespecteerd. Jelleke wil er ook tekstueel naar kijken.

Wanneer er een middag met een korte inleiding is kiezen we er voor het pauzedrankje na de lezing te gaan halen aan de bar en kan er ruimte komen voor wat beweging en de mogelijkheid voor meer informele contacten.

We blijven zoeken naar nieuwe leden, eerst mannen vanwege het evenwicht man/vrouw. Omdat het belangrijk is voor de continuïteit mag het ledental wat uitgebreid worden.

Lezing Theo Obdeijn “Wiskunde, een Angstvak”

Als lid van de vakgroep Wiskunde in Utrecht hield Theo zich bezig met de didactiek van het wiskundeonderwijs.

50 % van de VMBO-leerlingen heeft problemen met dit vak met als voornaamste reden, dat ze er geen flauw idee van hebben, wat ze er mee kunnen doen, nu of in de toekomst.

De werkgroep constateerde, dat er al 50 jaar fundamenteel iets mis was in dit vak:

In de lessen worden veel te veel abstracte begrippen gebruikt en er wordt niet in gewone spreektaal gesproken.

Bij de leraren is er te weinig didactische kennis. Bovendien is de huidige lerarenopleiding te zeer op basisonderwijs gericht, zodat ze sneller afhaken.

De politiek (m.n. Plasterk) vindt, dat er wetenschappers voor de klas moeten staan.

Voor de commissie dus de taak om het anders te doen!

Leerlingen moeten er op de eerste plaats plezier in hebben. Dit vatte Theo samen in het woord “Spassmatte”.

De belangstelling van de leerling moet gewekt worden, de voorbeelden moeten uit de realiteit van de leerling gehaald worden en de leraar moet daar opdrachten bij verzinnen i.p.v. de leerlingen formules uit het hoofd te laten leren en die toe te passen in abstracte sommen.

Door wiskunde kun je leren denken, redeneren en argumenteren!

Theo geeft wat leuke voorbeelden over deelbaarheid met doosjes waxinelichtjes, en laat ons op een simpele manier de priemgetallen opzoeken, heel belangrijk in de wereld van codes!

Helaas is er, door de macht van uitgevers en schrijvers van methodes, door verkeerde politieke keuzes en door de onmacht van de leraren, niets met het werk van de commissie gedaan.

In haar slotwoordje toont An namens ons begrip voor zijn frustratie hierover en bedankt ze Theo voor zijn bijdrage om ons een kijkje te geven in de wereld van het wiskundeonderwijs.

19-04-2017 Excursie naar Veenhuizen

Woensdag 19 april zijn we met 20 leden in de VIP-bus van Brookhuis naar Veenhuizen geweest. Na aankomst aldaar werden we in de “boevenbus” naar de plek voor koffie + cake gebracht. Deze plek heette Coco Maria (een combinatie van uiterlijke en innerlijke schoonheid, refererend aan Coco Chanel en Maria). De eigenaar van Coco Maria vertelde ons in een boeiend humoristisch verhaal over zijn (en zijn echtgenotes) achtergrond en over zijn motivatie om de plek in de kolonie te kopen en te exploiteren. Er vlakbij stond vroeger het Derde Gesticht. Een film over de kolonie sloot dit onderdeel af. Terzijde: alle detailinformatie over de kolonie kun je vinden op:

https://www.gevangenismuseum.nl/links.html

Na deze boeiende start werden we met de “boevenbus” (een dankzij een legaat gerestaureerde originele bus) door de hele kolonie van Veenhuizen en het dorp gereden. Een enthousiaste gids gaf ons onderweg uitvoerige toelichtingen bij alles wat we zagen, o.a. bij de nog bestaande gevangenissen (Esserheem en Norgerhaven) en lardeerde zijn verhaal ook met zijn eigen visie op straffen en resocialisatie van gevangenen. In Norgerhaven (het voormalige Eerste Gesticht) verblijven momenteel Noorse gevangenen. In een nieuw deel van die gevangenis verblijven jeugdgevangenen. In Esserheem worden draaideurcriminelen “behandeld”. Esserheem hoort bij het Tweede Gesticht; het hoofdgebouw van dit Gesticht is momenteel het Gevangenismuseum.

Na een uitgebreide lunch kregen we een rondleiding door het Gevangenismuseum. Onze gids stond stil bij enkele onderdelen, maar er is zoveel te zien, dat een vervolgbezoek (met kleinkinderen..) zeker nog de moeite waard is. Hierna kregen we in het restaurant van het museum nog een kop koffie en togen we huiswaarts.

Voor hen die nog even terug willen naar het verleden is de link hieronder van het programma verborgen verleden interessant.

http://www.uitzendinggemist.net/aflevering/387172/Verborgen_Verleden.html

[Miniaturen Tonen]

05-04-2017 van het secretariaat

De kosten voor de excursie graag betalen voor 8 april.
AED De Boom: Gerard Kuiper kan volgende week al op cursus.
Jan benadert de door hem genoemde kandidaat. Stemt hij in dan gaan hij en An op bezoek.
21 april zingen de Gentlesingers in de stationsrestauratie.
Dolf geeft uitleg over de website. Er is een algemeen deel met daarop o.a. de lopende agenda. Voor het niet openbare deel moet je inloggen zie email
Op de website vindt iets over het bestuur, de ledenlijst met adressen en telefoonnummers, het smoelenboek en de nieuwsbrieven van Probus Nederland. De secretaris geeft die brieven door aan Dolf, hij zet ze dan op de website. De website van Probus Nederland is nog steeds in bewerking, Dolf geeft de volgende keer meer uitleg.

Een middag Nieuw Zeeland door An Roberti.

Na een plaatje van zoon, schoondochter, kleinzoon, kleindochter en een ingetogen man Bart, werden we door An in het diepe gegooid en ging het over de geologie rond het continent Zealandia.

Aotearoa (het land van de witte wolk) zo noemden Maori hun land.

De aardplaten verschoven. Seductie en subductie. De Australische plaat en de Pacificplaat botsten, de aarde beefde en vulkanen barstten uit.

Een kaart met bevingsgevoelige gebieden toont De Ring of Fire. Tussen 1963 en 1998 was het daar 358214 keer “raak”.

De Taupo-uitbarsting laat het Lake Taupo ontstaan. 46 km om 33 km, opp. 600 vierkante km.

Veiligheidsmaatregelen om de bevolking te beschermen tegen het aardgeweld zijn er vele. Waaronder het museum van Wellington dat op een soort schokdempers staat.

De ontdekkers van Nieuw Zeeland staan in de rij:

Polynesiërs gedreven door gunstige stroming en wind.

De vijftig stammen Maori met hun mythes en oude verhalen, cultuur en gewoonten.

Abel Tasman: onze man uit Lutjegast.

James Cook vormt in 1769 de opmaat naar een Britse Kolonie (1840) en de oorlogen waarna de Maori bijkans gedecimeerd zijn.

Ontoelaatbare houtkap (ook de eeuwenoude Kauri-bomen)

Toch is er nog een diversiteit aan indrukwekkend grote bomen.

Prachtige vogels, opossen uit Australië en ratten van de boten, passeren samen met zeeleeuwen, walvissen en dolfijnen de revue.

An sluit de info-stroom af met Fish and Chips ! en een stralende Bart.

Ze heeft er weer veel werk van gemaakt.

Gerard Kuiper dankt haar daarvoor namens de club.

15-03-2017 van het secretariaat

Ons nieuwe informatieboekje is klaar en wordt uitgedeeld.
Als mogelijk nieuw lid wordt voor de tweede keer genoemd Herman Grimberg, zorgcoördinator Carmelgroep Hengelo. Als er geen bezwaren komen kan hij na twee weken benaderd worden.
Er is een brief van de AED De Boom met de vraag om een bijdrage voor de instandhouding. Wij besluiten € 30 bij te dragen. Gerard Kuiper heeft een cursus gedaan en wil zijn kundigheid bijhouden. Ook Jan Heerdink heeft de cursus gedaan.
Dolf vertelt over de website, de volgende keer zal hij laten zien hoe een en ander werkt. Hij heeft al een aantal zaken er opgezet, wij kunnen beslissen wat er wel en niet op komt. De meeste onderwerpen komen onder een wachtwoord. De foto’s van 2017 staan er op en ook het smoelenboek. De fotografen van dienst wordt verzocht de foto’s naar Dolf te sturen en ook naar Bert voor het jaaroverzicht. De verslagen die gemaakt worden graag naar iedereen sturen, Dolf zet ze ook op de website. Hij wil onze webmaster zijn. Inlogcode Oldnzel en wachtwoord: Probus de Boom
Mededelingen over de excursie van 19 april komen zoals gebruikelijk per mail. Nu alvast een paar belangrijke zaken:Kosten € 40 p.p., vóór 8 april overmaken, t/m 10 april kun je je afmelden, daarna is restitutie niet meer mogelijk.

01-03-2017 van het secretariaat

Aan de website wordt gewerkt. Je kunt je via de gestuurde link aanmelden. Niet iedereen wil dat aanklikken omdat een link niet altijd te vertrouwen is. Als alles rond is kunnen we bekijken hoe de aanmelding dan kan verlopen als je het wenst. Dan hoor ik ook graag wie de melding met de link niet gehad heeft.

Impressie van een buitengewoon evenement

Een bijzondere bijeenkomst was het. Niet alleen het tijdstip van beginnen, maar ook het programma dat de activiteitencommissie voor ons had bedacht.

Om 16.00 uur kwamen we tezamen bij ons Probus thuishonk waar, na een aperitief en gebruikelijke startperikelen als “lief en leed” de maaltijd klaar stond. Het feit van de eerste vastendag voor de katholieke leden kreeg daarbij gestalte in de vorm van een heerlijke moot gebraden zalm. Leden met andere overtuigingen heb ik overigens niet horen protesteren.

Om een uur of zes togen we met 16 leden naar Enschede , waar we bij de ingang van de schouwburg werden ontvangen en vervolgens door de heer Ben Coelman in een klein zaaltje werden geïnformeerd over de opera die we zouden gaan zien.

Don Giovanni, een voor velen bekende opera met muziek van Mozart op de tekst van Lorenzo Da Ponte. De Nederlandse Reisopera met het Orkest van het Oosten voerde, o.l.v de vrouwelijke dirigente Julia Jones de in het Italiaans gezongen muziekstuk uit. Prachtige muziek, uitstekende zang met decors, geplaatst in de huidige tijd, zorgden voor een bijna 3 uren durend cultureel hoogstandje.

Hoewel het ging om een pre generale uitvoering werd de opera vertoond in vrijwel geheel de officieel uit te voeren première qua decors en kleding etc. Onderbrekingen waren er niet.

Al met al een prachtige avond, uniek vanwege het feit dat we als kleine groep het theater voor ons alleen hadden en vanuit het balkon zicht hadden op allerlei details die zo’n prachtig muziekstuk herbergt.

Een aangename beleving en naar ik aanneem een hoogtepunt in het rijtje van de geplande activiteiten van dit jaar, met dank aan de activiteitencommissie.

Frans Koel

Wil je nog wat nalezen over de uitvoering van de opera Don Giovanni door de Nederlandse Reis Opera dan kun je hier klikken.

Henk Munnink heeft een korte foto impressie van de uitvoering gemaakt.

[Miniaturen Tonen]

Via Ko Deen kwam de volgende NPO link binnen waarin de beelden van de opera te zien zijn dus als je nog even na wilt genieten of familie wilt laten wat we hebben ervaren dan is dit een uitgelezen kans.

15-02-2017 Lezing door John Löwenhardt.

De ontdekking van Oldenzaal.
De Joodse Gemeente (kehilla)
De familie Weijl.

John liet zich vergezellen door Manja Pach, die samen met haar man de eerste aanzet maakte voor het Etty Hillersum Centrum in Deventer.

Anny Dissel heet welkom en leidt in.

Het wordt een familieverhaal waarin John de kleinzoon is in een dynastie van voornamelijk slagers.

Om zijn Jood-zijn te bewijzen vindt hij, in zijn toch wel directe omgeving, bronnen die naar Oldenzaal wijzen!

Het in het Joods Historisch Museum in Amsterdam verdwaalde Kasboek(!) van de Oldenzaalse Joodse gemeente, brengt hem o.a. naar de grafsteen van oma Jansje Weijl-Poortje op de Oldenzaalse Joodse begraafplaats.

Ook zijn oud-oom: de uit Litauwen afkomstige oost-jood Leizer Melamed (de sjocheet ofwel ritueel slachter) heeft tot zijn tragische dood in 1925 in Oldenzaal geleefd en gewerkt. (“Zijn huis stond hier om de hoek”)

De discussie over het gehoorde vergat de familieverhalen en richtte zich vooral op de Joodse rituelen. Natuurlijk ook het ritueel slachten.

Van veel kanten werden hier steekhoudende argumenten en verklaringen ingebracht. Boeiend!

Tot zover het “leeuwendeel” van deze middag.

Veel meer praktische informatie is te vinden op de site van John Löwenhardt

Theo Obdeijn.

Hieronder de plek waar de synagoge in Oldenzaal heeft gestaan.

De canon van Oldenzaal verhaalt ook over de joden in Oldenzaal, kijk hier maar eens.

01-02-2017 Jaarvergadering Probus Oldenzaal Losser

Het verslag van de jaarvergadering is op te vragen via de volgende link: Notulen jaarvergadering 1 februari 2017 en het financiële verslag via deze Jaarrek Probus 2016 DEF en hier vindt je begroting voor het komende jaar Probus Begr 2017 DEF

De foto’s hieronder geven een indruk van de sfeer tijdens deze formule bijeenkomst.

[Miniaturen Tonen]

18-01-2017 van het secretariaat

Rob gaat een cursus Picasa geven, Bert gaat dat organiseren.
Rob en Gerard maken het Infoboekje, Bert kijkt mee.
Het boekje blijft A5, losbladig en is daardoor eenvoudig aan te vullen.
Een mogelijk nieuw lid, Jan Zuidersma, heeft bedankt.
Gerard Kuiper is voorgedragen als nieuwe vicevoorzitter. Volgens onze statuten kunnen tegenkandidaten, mits gesteund door tenminste drie leden, tot de dag voorafgaand aan de jaarlijkse algemene ledenvergadering worden voorgedragen bij de voorzitter van het zittende bestuur.