Probus Oldenzaal-Losser

Nieuwsbrieven in tijden van Corona crisis

NIEUWSBRIEF-1 Probusclub Oldenzaal-Losser in tijden van coronacrisis

 

Beste Probusvrienden,

De komende weken zal ik proberen om een korte nieuwsbrief te maken, een verzameling van binnengekomen post al of niet betreffende lief en leed. Om de privacy zoveel mogelijk te waarborgen, stuur ik deze nieuwsbrief steeds als bijlage bij een BCC-mail.

Deze eerste nieuwsbrief bevat:

1. Een korte beschouwing van me zelf over het begrip CRISIS.
2. Een bericht van Willy
3. Een bericht van Henk
4. Tekst van Susan Blanco (De Taalrecycler): “Geïnspireerd door mensen”, aangeleverd door Bert

Ad 1: Korte beschouwing

In 1974 studeerde ik af met een scriptie die als onderwerp/titel had: CRISIS en KRITIEK, een onderzoek naar de betekenis van hun relatie voor de theologie. Gisteren heb ik deze scriptie tevoorschijn gehaald om eens te kijken of ik 46 jaar geleden iets had geschreven dat in 2020 nog actueel zou kunnen zijn. Dat bleek zo te zijn. Daar stond ik zelf een beetje verbaasd over. Mijn analyse van het woord crisis indertijd (vanuit psychologisch, sociologisch, exegetisch en theologisch perspectief) kan nog steeds verhelderend zijn in onze huidige situatie. Natuurlijk ga ik geen hele onderdelen van mijn scriptie citeren, maar een kleine parafrase van wat ik toen schreef leek me interessant, misschien ook voor jullie. Hebben we toch nog een soort lezing…..

Als een gemakkelijk herstel van een levensevenwicht niet direct mogelijk is of als er een fundamentele verandering van levensstijl wordt vereist, ontstaat een crisis: “A human system (individual, group, organization) is assumed to be in a crisis when its repertoire of coping responses is not adequate to bring about the resolution of a problem which poses a threat to the system. Most often a crisis is precipitated by an identifiable event…..The extent or intensity of the crisis depends primarily upon the degree of change required of the system in order for it to adapt succesfully” (Fink, 1971). Welnu, dat is wat er momenteel aan de hand is. Maar we kennen natuurlijk ook al langer de zgn. klimaatcrisis (of in 1973 de oliecrisis). In alle gevallen staan we voor een uitdaging om een nieuw evenwicht te vinden. Ineens is niets meer vanzelfsprekend. Bij de klimaatcrisis hebben we al heel lang gedaan alsof er niets aan de hand is. Dat is één van de bekendste reacties: wegredeneren van het probleem (Baudet, Trump) of wél het probleem onderkennen maar zelf niet in staat zijn of bereid om er iets aan te doen (wellicht de meerderheid van de wereldbevolking): we blijven reizen, consumeren etc. Dat is voorstelbaar omdat we zelf (nog) niet aan den lijve de crisis ervaren.

Met de huidige coronacrisis is dat anders: hier wordt van iedereen ineens een acute ingrijpende gedragsverandering verwacht om eigen gezondheid en die van je dierbaren overeind te houden. En daarom is deze crisis zo intensief en geldt wat in de omschrijving hierboven in cursief stond: ….the intensity depends upon the degree of change required… Het zou zomaar kunnen zijn dat we ons nu allemaal gedwongen zien om ons te bezinnen op onze levensstijl, waarbij steeds meer, meer het motto schijnt te zijn. En een beetje onthaasten wordt nu ook afgedwongen; voor velen kan dat een verademing zijn en wellicht iets om ook na deze crisis op een of andere manier vol te houden. Zojuist hoorde ik op de radio Herman van Veen zingen: Opzij, opzij, opzij, we hebben ongelooflijke haast. Het is een nummer uit 1979 maar nu weer heel actueel, denk ik.

Dit waren zomaar wat gedachten. Misschien kunnen we er op een Probusmiddag t.z.t. wat dieper samen op in gaan. Ik mis achter de pc nu de interactie met jullie. En dat is het mooiste van een lezing!

Ad 2: Bericht van Willy

Wat een goed en liefdevol idee van Dinie!

Op dit moment heb ik niets te melden, ik blijf binnen. 

Mijn kinderen en klein kinderen werken thuis en de universiteiten zijn dicht. Mijn schoondochter, als verpleegkundige, is met alle collega’s heel hard aan het werk. 

Ik wens jullie allemaal het allerbeste toe en : ”blijf gezond!”

Ad 3: Bericht van Henk

Ik vind het idee fantastisch. Zo hebben we toch het gevoel nog enig contact met de buitenwereld te hebben.

Met ons gaat alles naar wens. Gezien onze leeftijd 80+ horen we kennelijk bij de zeer serieuze kanshebbers op het Coronavirus. Onze kinderen zien we alleen nog door het glas van de ramen. Elk kuchje wordt met argwaan beluisterd. Gelukkig geen verhoging. We hebben ongeveer de laatste voorhoofdsthermometer van Oldenzaal weten te bemachtigen. Dat geeft wel enige rust als de temperatuur in de 36 blijft. Af en toe ga ik wat noodzakelijke boodschappen doen met een eigen tas want het aanraken van een winkelwagentje of mandje lijkt me niet aantrekkelijk.  Ook het afstand houden van anderhalve meter is bij de kassa’s erg moeilijk. Naar voren gaat wel maar als ze je in de nek staan te hijgen voelt toch wel ongemakkelijk. Hopelijk komen we op deze manier de tijd door alleen weten we nog niet hoe lang  dit alles gaat duren. Annie en ik wensen jullie allemaal een dikke niet in deze loterij. Groetjes van Annie en Henk Munnink

Ad 4: Tekst aangeleverd door Bert

MAAR DE LENTE WIST HET NIET….

Het was begin 2020…
De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug,
Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen
De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen…En toen werd het Maart…

Het was Maart 2020…
De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto’s stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld, landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch…Iedereen wist wat er aan de hand was

Maar de lente wist het niet
En de bloemen bleven bloeien
En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan
En de zwaluwen kwamen terug
En de lucht werd roze en blauw
Het werd later donker en ‘s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen

Het was Maart 2020…
De jongeren studeerden online, vanuit huis
Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis
Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen
Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten
Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars
Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken
Mensen moesten vanuit huis gaan werken
Ondernemers kwamen in de problemen
De meeste kinderen konden niet meer naar school
Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld…Iedereen wist het

Maar de lente wist het niet en het ontsproot
Ze draaide onverstoorbaar  haar jaarlijkse programma af
Ze schonk ons haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren
Het was Maart 2020 

Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief
Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten
Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging
Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk
In de supermarkt waren allerlei schappen leeg
Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon
Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was
Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk…
Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!!

En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit…
En de weken duurden ineens veel langer…
En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen…
De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held…
De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht…Iedereen wist wat er gebeurde

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien
De Magnolia stond in de knop
De vogeltjes begonnen aan hun nestjes

En toen…
Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt
Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen
Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit
Sommigen leerden een nieuwe taal
Sommigen ontdekten kunst
Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug
Anderen stopten met onwetend onderhandelen
Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin
Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen
Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden
Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken
Iedereen wist ineens wat een ‘vitaal beroep’ was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit
Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn
Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen
Mensen herstelden van hun stressvolle leven
Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar
Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen
De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan
Gepensioneerde zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg
Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen
Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden

Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van saamhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met alle mensen…
En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit
Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen…Dat wisten we allemaal

En de lente wist het niet,
En de bloemen bleven bloeien, en de bomen liepen uit
En het werd steeds warmer
En er waren veel meer vogels

En toen kwam de dag van bevrijding…
De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren!
Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!!
En toen ging iedereen de straat op…
Met tranen in de ogen…
Zonder maskers  en handschoenen…
De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was
En de wereld was mooier en liefdevoller geworden
En de mensen waren humaner geworden
En ze hadden weer waarden en normen
De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen
Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan

En toen kwam de zomer….
Omdat de lente het niet wist
En hij was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks de angst
Ondanks de dood

Omdat de lente het niet wist,
leerde iedereen
de kracht van het leven…

19 maart 2020, feestdag van St. Jozef

Jan Heerdink