Probus Oldenzaal-Losser

NIEUWSBRIEF   

Op woensdag 2 december, de dag van het verschijnen van de vorige nieuwsbrief, ontving ik van Dinie van Schoot een mailtje met de volgende inhoud: Theo is vorige week zaterdag gevallen en heeft zijn heup gebroken. Na een operatie en 5 dagen ziekenhuis kwam hij thuis en met behulp van fysio en thuiszorg ging zijn herstel voorspoedig, hij liep al weer aardig achter een rollator. Maar afgelopen zaterdag raakte de wond ontstoken. We moesten weer naar het ziekenhuis. Eerst zou antibiotica genoeg zijn, maar hij is opnieuw geopereerd, alles is weer opengemaakt, de wond is goed gespoeld en ze hebben er weer een nieuwe metalen kop in geschroefd. Dat was een tegenvaller. Omdat hij zo onrustig was en een paar dagen niet uit bed mocht heb ik een paar dagen en nachten bij hem doorgebracht in het ziekenhuis. Vandaag ging het wat beter en morgen mag hij weer even uit bed. Heel jammer allemaal en er zal nog wel een lange revalidatie achteraan komen. Want  hij moet nog wel 10 tot 20 dagen aan het infuus. Ik hoop dat het met behulp van thuiszorg thuis kan. Dat onze Probus-activiteit nu even op een laag pitje staat, komt mij wel goed uit. Maar ik hoop wel, dat we volgend jaar weer regelmatig bij elkaar kunnen komen! Op dinsdag 8 december ontving ik van Dinie een update: Theo is thuis en met 5 keer per dag hulp over  de vloer moet hij tot eind december aan het infuus.

Overige mededelingen

• Het ziet er na de laatste persconferentie niet naar uit dat we op 6 januari bij De Boom onze nieuwjaarsbijeenkomst kunnen houden. Dat is heel jammer, zeker ook omdat het kerstdiner ook al niet kan doorgaan. We blijven goede moed houden en hopen op 20 januari wel onze ALV bij De Boom te kunnen houden. Op 7 januari heeft het bestuur overleg. Dan zullen we als bestuur bekijken wat de mogelijkheden zijn.
• An wil graag voor de eerste keer als potentieel nieuw lid noemen: Fons Temmink, gepensioneerd neuroloog en woonachtig in Ootmarsum. Fons is 73 jaar en geboren in Enschede. Hij heeft onlangs een boek gepubliceerd “ Oorlogsslachtoffers in Ootmarsum”. Hij heeft daarover verteld op TV-Oost. Bij het onderzoek heeft hij ook samengewerkt met Bert Wolbert, evenals bij de oprichting van het oorlogsmonument in Denekamp. Hij is lid van de vogelwerkgroep in Ootmarsum en lid van Heemkunde. Hij is sportief en heeft brede interesses. Kortom hij zou een aanwinst kunnen zijn, zeker omdat hij interesse heeft getoond voor een gemengde club. Hij heeft ooit al een lezing verzorgd voor ons over “slapen”.
• Gemma wil, na overleg met Ellen, Frans en Henriëtte, graag de volgende drie personen uit Losser voor de tweede keer noemen als potentieel lid van onze club:

1. Margriet Meyling, weduwe, 71 jaar. Zij is sociologe en is humanistisch raadsvrouw geweest. Ze is jarenlang coördinator van Leendert Vriel in Enschede geweest en is momenteel lid van de denktank CUSO Losser. Net afscheid genomen als bestuurslid van Groei en Bloei.
2. Jeanne Peeters, ongeveer 70 jaar. Ze komt uit het onderwijs, lid v.h. bestuur CUSO, lid v.h. kunstcollectief Losser.
3. Anne Poorthuis, 72 jaar. Was voorheen docente kinderverpleegkunde en ooit actief in bestuur Mariaparochie Losser. Is als vrijwilliger actief binnen Leendert Vriel en denkt mee in het bestuur. Ze zingt in het koor Cantica Nova.

Mocht je bezwaren hebben tegen een lidmaatschap van een van de genoemde aspirant-leden, neem dan contact op met het bestuur.

TEN SLOTTE…

Als theoloog kan ik het niet laten om in deze nieuwsbrief enkele opmerkingen te maken over deze periode van het jaar, de ADVENT. Wie niet geïnteresseerd is in dit soort bespiegelingen kan nu stoppen met lezen.

Het woord ADVENT betekent ‘(toe-)komst’: denk aan het Franse ‘avenir’. Christenen  zien uit naar het Licht, de komst van Jezus in deze wereld, een nieuwe tijd, een goede toekomst. Op de vierde zondag voor 25 december is de eerste zondag van Advent, en dan begint het kerkelijk jaar: je zou kunnen zeggen dat de kerk dan Nieuwjaarsdag viert.

Morgen is het de derde zondag van de Advent, in de katholieke traditie bekend als zondag “Gaudete” (“Verheugt u”), naar de introïtus van deze zondag: we zijn halverwege….
Van mijn seminarietijd kan ik me herinneren dat de priester op deze zondag een roze kazuifel droeg, net als op zondag “Laetare”, midvasten. Tegenwoordig zou ik denken: was de kerk toen maar meer bezig geweest met homo-emancipatie! Momenteel wordt in veel kerken wel Roze Zondag gevierd. Beter ten halve gekeerd….

Op 1 januari het begin van het nieuwe jaar vieren (en rond die tijd het kerstfeest) heeft in een zonnejaar natuurlijk alles te maken met de terugkeer van het licht en is dus niet zo willekeurig: na de kortste dag zien we uit naar het lengen der dagen. U begrijpt dat dit natuurlijk bepaald is door de mensen die in vroeger eeuwen de macht hadden: die woonden namelijk op het Noordelijk Halfrond. In Australië bv. is het immers net andersom…

Ook Hindoes, Chinezen en vele andere volken hebben een eigen jaarindeling, zodat je regelmatig nu ook in Nederland meemaakt dat een bepaalde groepering (midden in “ons” jaar) Nieuwjaar viert. In vrijwel alle gevallen heeft  Nieuwjaarsdag te maken met het vieren van een nieuw begin, nadat je het oude hebt weggedaan, bv. met behulp van (Chinees) vuurwerk. De joden vieren aan het begin van het nieuwe regenseizoen Nieuwjaar en daarna Grote Verzoendag, waarbij ze aan het begin van het nieuwe jaar schoon schip maken door (in de oude traditie) een bok te beladen met alle zonden – die men met het opleggen van een hand op die bok neerlegt – en hem dan de woestijn in te sturen (zondebok…, die wegneemt de zonden…; zonde van die bok!).

Een vaak gebruikt symbool in de Advent is de adventskrans met vier kaarsen, waarvan er elke zondag op weg naar Kerstmis eentje meer wordt aangestoken. De liturgische kleding is paars, de kleur van verwachting, hoop. Zo horen ook de linten om de adventskrans paars te zijn om op Kerstmis te worden vervangen door witte linten. In onze regio wordt aan het begin van de Advent weer de midwinterhoorn tevoorschijn gehaald. De midwinterhoorn was (en is?) bedoeld om de boze geesten te verjagen, maar zeker ook om de komst van Jezus als verlosser aan te kondigen. Op 6 januari (Driekoningen, het Oosterse kerstfeest) wordt de midwinterhoorn weer opgeborgen.

In de kerkelijke liturgie van de Advent speelt het “Rorate Caeli” (Dauwt hemelen, dauwt…) een belangrijke rol. In dit lied wordt gesproken over de verwoesting van Sion/Jerusalem (Sion deserta facta est, Jerusalem desolata est). Vervolgens wordt aan God gevraagd om om te zien naar de ellende van zijn volk en de Messias te sturen om zijn volk te redden. In het laatste couplet van dat lied klinkt de hoop door: spoedig zal uw heil komen (cito veniet salus tua).
Misschien is het juist in deze tijd van COVID-19 heel toepasselijk om uitzicht te houden op een toekomst van gezondheid ondanks de ellende die velen momenteel ervaren. 

Jan Heerdink